Professor W A Landman | |||||
|
|
Olifantsfontein (Deel 1) |
Olifantsfontein (Deel 2) |
Seunskool |
Pretoria |
Witfield (Deel 1) |
Witfield (Deel 2) |
Louis Leipoldt (Deel 1) |
Louis Leipoldt (Deel 2) |
Goedehoop |
Fleur |
Lyttelton (Deel 1) |
Lyttelton (Deel 2) |
Port Elizabeth |
Suid-Afrika |
Verwoerdburg (Deel 1) |
Verwoerdburg (Deel 2) |
Vista |
Verdere Opleiding |
Pretoria (Deel 1) |
Pretoria (Deel 2) |
Pretoria (Deel 3) |
Pretoria (Deel 4) |
HOOFSTUK 7
HOËRSKOOL GOEDEHOOP, GERMISTON |
Jaarblad 1967
|
1910-1932 - Mnr S Pauw
Mnr J H Greijbe het in April 1912 assistent onder wyle mnr S Pauw geword. Gedurende sy dienstyd het die skool 'n begin gemaak met rugby. Sy maandelikse salaris was £12/10/00.
5 Oktober 1932 - mnr Bezuidenhout aanvaar dienste as permanente hoof. (Aanplanting van dennebome om die terrein).
18 April 1933 - mnr C H Venter begin permanent as visehoof (na hy kwartaal lank waargeneem het as hoof).
31 Julie 1934 - mnr S Pauw (Jnr) later prof S Pauw van Universiteit van SA), tree in diens en bly tot 11 Desember 1936 onderwyser aan Goedehoop.
verskuif gedurende 1954 na Spoorwegstraat
|
22 Desember 1961 - Mnr C H Venter tree met pensioen uit die diens van die Departement nadat hy 35½ jaar aan hierdie skool verbonde was.
1963-1965 - Mnr P J Lindeque oorlede (in diens) 23 Oktober 1965.
16 Januarie 1951 - Skool is nou 'n Hoërskool. Inskrywing is st VI 225, VII 142, VIII 60.
Jaarblad 1952
|
18 Oktober 1961 - W A Cruywagen
Met groot trots kon Goedehoop aan Germiston sy eerste LV in die Republikeinse volksraad besorg in die persoon van mnr W A Cruywagen wat meer as 11 jaar aan die skool verbonde was.
In die elf en 'n kwart jaar wat hy aan ons skool verbonde was - ses jaar as assistent en vyf en 'n kwart as vise-hoof - het hy op menige terrein kostelike werk gedoen en diep spore getrap wat die tyd nie maklik sal kan uitwis nie.
Die toegewyde onderwysman soek nooit as einddoel van sy taak in die openbaar erkenning vir sy dienste nie. Al kom dit hom ook in dubbele mate toe, sal hy daar ongelukkig bitter min van kry. Die erkenning en kompensasie moet maar gesoek word daar waar hy daagliks besig is om sy taak te volvoer. Dit word diep persoonlik ervaar en belewe as die resultaat van sy pogings sigbaar word - sigbaar word selfs in die geringste positiewe reaksie van die kant van die mensemateriaal waaraan hy besig is om vorm te gee.
Dit is egter korrek en nodig, waar die geskikte geleentheid hom voordoen, om waardering te betuig vir en erkenning te verleen aan die dienste wat 'n persoon aan 'n skool en sodoende aan die onderwys gelewer het. Maar dit is verkeerd dat die getroue dienaar eers wanneer hy aftree vir die eerste keer 'n woord van erkentlikheid en waardering moet aanhoor. Dit moet ook gesê word lank voordat hy die laaste sooie van sy akker moet omkeer.
Daarom is dit vir my so 'n mooi gebaar dat die 1966-uitgawe van u Jaarblad opgedra word aan mnr Japie Krige.
In die eerste plek is dit besonder gepas om hom te vereer in die blad waarvan hy eintlik die stigter is. Dit was jare gelede my aangename voorreg om die aanvoorwerk vir die jaarblad saam met mnr Krige te doen. Die gloeiende entoesiasme waarmee hy die onderneming geloods het en die enorme hoeveelheid werk wat hy aan die poging bestee het, het verseker dat die Jaarblad goed weggespring het en hom sedertdien as 'n permanente instelling ingegrawe het.
Oor die Jaarblad kan baie gesê word, maar beperkte ruimte weerhou my van so 'n versoeking. Dit betaam ons egter wanneer ons 'n Jaarblad van die Hoërskool Goedehoop in die hand neem - nou of in die jare wat voorlê - om te sê: Dankie meneer Krige!
Baie bladsye kan ook volgeskrywe word oor mnr Krige se werk in verband met die verfraaiing van die skoolterrein en die aanlê en verbetering van sportvelde. Sy grootste prestasie lê egter in die werk wat verrig is in die twee termyne wat hy as skoolhoof moes waarneem.
In 1962 moes mnr Krige hierdie verantwoordelike taak vir die eerste keer op sy skouers neem. Onder baie moeilike omstandighede en met min of geen ondervinding het hy die werk met onderskeiding verrig. Aan die einde van 1965, na die tragiese afsterwe van mnr Lindeque, moes mnr Krige in die bres instap. Gerugsteun deur sy vorige ondervinding was die tweede skof miskien nie so moeilik nie. Maar elkeen van die termyne het hoë eise gestel aan die vermoë, begrip, insig, inisiatief, geduld, ens., wat die onderwysorganisasie en -aktiwiteit in al sy fasette en verskeidenhede van 'n skoolhoof verg.
Die skool-leerlinge en onderwysers - en die hele ouergemeenskap is dankbaar dat mnr Krige op so'n bekwame wyse die kontinuïteit kon bewaar, die moeilike tydperke kon oorbrug en die werk so normaal as moontlik kon laat voortgaan.
Dit stem 'n mens verder baie dankbaar dat mnr Krige, nieteenstaande die groot las wat hy moes dra, nie sy aandeel in die gemeenskap se aktiwiteite ten opsigte van kultuur, gemeenskapsdiens en kerk afgesweer het nie. Sy plig as gemeenskaps-, volks- en Christusdienaar, buite die begrensde terrein van die skool, het hy nooit versaak nie.
Ek is bly dat ons langs hierdie weg ons waardering kan betuig en ons dank kan oordra.
Goeie wense en alles van die beste,
Groete
W A CRUYWAGEN, LV
Sedert 7 Februarie 1955 tot op datum aan hierdie skool verbonde was as senior Biologie-onderwyser. Vanjaar het hy, benewens senior Biologie ook Algemene Wetenskap en senior Natuur en Skeikunde gedoseer. Mnr Landman is 'n besonder bekwame en begaafde onderwyser wat die kuns verstaan om leerlinge te boei, te besiel en hulle in die vak waarmee hy besig is, te laat belangstel sodat hulle goed presteer in sy vakke. Daarbenewens het hy, terwyl hy maar slegs 'n gesekondeerde onderwyser hier was, hom heelhartig met die skoollewe vereenselwig en sy volle gewig ingewerp by die binne- sowel as buitemuurse bedrywighede van die skool. Dit is met innige spyt dat ons vandag van hom afskeid neem en ons wens hom al die beste toe vir die toekoms.
Get C H Venter , Hoof |
7.1  Krieket
7.2  Korfbal
Jorrie was 'n seun in die Aanpassingsklas wat gedurende 1955 die beste van al die standerd
sessers gevaar het. Sy ander punte het gewissel van 20-25%. Gedurende 1956 het 'n onderwyseres
die Aanpassingsklas behartig. Sy het Jorrie in die voorste ry digby haar lessenaar gesit vanwaar
hy die nodige hulp aan haar kon verleen. Dit is gedurende hierdie jaar wat hy my elke oggend
eers kom groet het. Een oggend merk ek op dat sy tas met 'n yslike knop staan. "Jorrie, wat het
jy daar?" vra ek. "Meneer dis 'n dinamo wat ek gebou het". "Jorrie, het jy hom getoets? Werk
hy?" "Ja meneer: My ma het 'n groot bak met visse. Ek het die twee drade daarin gesit, die
handvatsel vinnig gedraai en al die visse vrek geruk." "Ja nee, Jorrie, dit lyk my hy werk. Kom
ons toets hom wetenskaplik." Dit was 'n voortreflike dinamo!
Ek het vasgestel dat die Onderwysdepartement jaarliks 'n sekere bedrag beskikbaar stel vir
leermateriaal in Biologie. Ek het die bedrag aangevra en dadelik by die slaghuis 'n harslag
bestel. Dit was 'n ware genot om die matriekleerlinge (daar was 11 van hulle) sien delf in die
harslag en dit was net so aangenaam om die genot op hulle gesigte te lees met die ontdekking dat
hart en longe ens nie net in die vorm van biologiesketse bestaan nie, maar werklik is. Hulle het
almal goed in matriekbiologie geslaag, een kandidaat met 'n onderskeiding.
Grappie
Na 'n vergelyking van die beeshart met die mensehart wat in die biologiehandboek beskryf word,
merk ek op: "Piet ek is bly jy het nie die mens gemaak nie maar die Alwyse Skepper - jy sou
vergeet het om die onderste hartkamers se wande dikker te maak as die van die boonste kamers -
met nare gevolge." Die moontlike gevolge is toe bespreek.
Ten einde die leerlinge geleentheid te gee om met werklike diereksemplare te werk, is 'n
klasmuseum met die hulp van die leerlinge opgebou. Die eerste stap was om glasflesse te versamel.
Dit was geslaagd maar kon gelukkig aangevul word deur flesse wat die Onderwysdepartement voorsien
het. Toe het die nodige materiaal ingestroom. 'n Besondere eksemplaar was 'n tiervis wat deur
een van die onderwysers ('n mnr Erasmus) gevang is. Nog 'n buitengewone eksemplaar: Een van die
leerlinge het iets in die voetpaadjie sien lê en sien dat dit 'n padda en 'n slang was wat albei
dood was. Die slang het blykbaar die padda ingesluk en die padda het sy slukderm oopgeskop!
Voor elke vakansie is daar vasgestel welke leerlinge see-toe gaan. Hulle is dan versoek om iets
vir die museum saam te bring.
Een van die opdragte was om die eienskappe van sekere gasse te bepaal. Dit het begin met die
voorbereiding van die betrokke gas waarvan al elf leerlinge meegedoen het. Vervolgens is daar
met leerlinghulp verskeie chemiese flesse met die hoofbron verbind waarvan sommige 'n hele
laboratoriumbank beslaan het. In elkeen van die flesse is daar 'n chemikalieë geplaas waarmee
die betrokke gas moes reageer. Dit was besonder aangenaam om die leerlinge dop te hou soos die
voorbereide gas deur die verskillende flesse beweeg. (Waar daar hewige reaksies verwag is, is
die betrokke chemikalië liewer uitgeskakel en apart bestudeer!)
Met een so 'n opstelling was die leerlinge selfs bereid om 'n Saterdagoggend op te offer!.
Toe ek Skei-Nat oorgeneem het, het ek dadelik die karige voorsiening van apparaat en materiaal
opgemerk. By navraag by die hoof het hy gesê dat die vorige onderwyser gesê het dat "aangesien
ons nie plek het, moet ons nie die volle aanvangstoerusting wat die Departement voorsien, aanvra
nie." Ek het by die hoof daarop aangedring dat ons aan die Onderwysdepartement moet skryf dat
daardie besluit (brief) 'n fout was. Die Onderwysdepartement was so vriendelik om die verskil
aan te suiwer. Daarvoor was ons werklik dankbaar en kon die leerlinge daarby baat.
Ten einde by die senior leerlinge tuis te bring dat Skeikunde nie net in skoolhandboeke verskyn
nie, maar dat dit enorme praktykimplikasies het, is 'n besoek aan Modderfonteinwerke gereël waar
onder andere dinamiet vervaardig word. Die leerlinge was baie beïndruk om Skeikunde-in-praktyk
waar te neem en ek is seker dat dit 'n positiewe uitwerking op hulle eksamenresultate gehad het.
Aangesien my Engels destyds nie juis Shakespeare-gehalte was nie, het ek die hoofseun (Pienaar)
wat vlot in Engels was en daarby intelligent, opdrag gegee om die bedanking te doen vir alles
wat daar geleer is, maar ook vir die heerlike verversings. Almal teenwoordig was beïndruk met
die gehalte van sy bedanking.
Die vak Skei-Nat bestaan, soos die naam aandui, uit twee dele naamlik Skeikunde en Natuurkunde
(Fisika). Ten einde die Natuurkundedeel te versterk het ek 'n besoek gereël aan die WNNR,
(Wetenskaplike en Nywerheidsnavorsingsraad) te Pretoria. Onderwysers en ouers het gehelp met
die vervoer. Op weg na Pretoria is die groep eers by Krugerlaan 88, Lyttelton langs waar my
vrou, Rachel, hulle met heerlike eet- en drinkgoed trakteer het. Die WNNR was vir die leerlinge
'n besonder indrukwekkende struktuur. Elke afdeling wat besoek is het 'n diep en blywende indruk
gemaak. Byvoorbeeld by die reuse elektromagneet het die groep magnetisme in aksie gesien. Ten
spyte van waarskuwings het ek dus te naby gewaag met die gevolg dat my goedkoop Zobo-sakhorlosie
nogal indrukwekkend verwring het. Dit was egter die moeite werd om die Zobo op te offer!
Sien ONDERWYSKOLLEGE PRETORIA
Sittende: Wilhelmina Pretorius, Sarie Reyneke (Kaptein), Rachel Pires
Voor: Sannie Zevenster en Nellie Joubert
Sittende: Hester Lessing, Susan Wright (Kapt)., Susanna Liebenberg
Voor: Martha Diedericks en Dollie Smit